تقسیم صوفیه به بغداد و خراسان، یک تقسیم امروزی و برآمده از پژوهشهای معاصر نیست بلکه از همان ابتدا مورد توجه بوده است. بخصوص خراسانیان متوجه این شکاف میان صوفیه بودند. جنید بغدادی، معروف کرخی و سری سقطی، بنیان‌گذاران مکتب صحو بغداد بودند. بایزید بسطامی و ابراهیم ادهم نیز مؤسسان مکتب سکر خراسان به شمار می‌آیند. در مکتب خراسان اصالت با عرفان عملی و اصل سکر است. در مقابل، مکتب بغداد شامل صوفیان شریعتمداری است که اصل صحو برایشان مهمتر بود. مطالعه زندگی جنید ما را به یک عارف جدا از سنت خراسانی میرساند. مکتب صحوی جنید در بغداد چندان نپایید و افول کرد اما تأثیرات جالب توجهای بر مکتب خراسان داشت. عرفان خراسان رفتهرفته یاران جنید را به خود جذب کرد و اندیشههای او را چه در بعد نظری و چه عملی از آن خود نمود. در بعد نظری تقریر عرفانی صوفیه خراسان که به «وحدت شهود» مشهور است، برگرفته از تقریر جنید است. همچنین الگوی غیر خطی جنید در عرفان عملی در مکتب خراسان الهامبخش بوده است.
پژوهشهای ادبی