شعر «لوح» یکی از سرودههای شاملو است که در آن نمادهای کتابهای مقدس، همچون کنشگران سیاسی به تصویر کشیده میشود. در این مقاله، سعی شده است این شعر با کاربست نظریه اسطورههای مدرن ارنست کاسیرر تحلیل شود. نتایج تحلیل نشاندهنده ایناست که در «لوح»، اسطورهها کارکردی نو دارد. شاعر در این شعر، دو نماد عیسی و موسی (علیهما السلام) را در هم میآمیزد و قهرمانی نو را خلق میکند. این قهرمان، گرایشهای مارکسیستی دارد و در پی به فرجام رساندن حرکت تاریخ و محققساختن جامعه آرمانی خویش است.