برخی از ابیات دیوان حافظ به دلایلی از جمله«رازناکی»، «دیریابی» و به طور خلاصه «ابهام» و «ایهام» موجود در آنها از گذشته تاکنون محل بحث و تأمل بوده و شرح و تفسیرهای فراوان و متفاوت و گاه متضادی درباره آنها نوشته شده که بیت زیر نمونهای از آنهاست:
پیر ما گفت خطا بر قلم صنع نرفت
آفرین بر نظر پاک خطا پوشش باد
عدهای بیت را از دیدگاه عرفانی و جمعی از دیدگاه کلامی و برخی از دیدگاههایی دیگر آن را شرح و تأویل کردهاند. شروحی که در دورههای متأخر نوشتهشده بر وجود «طنز»، «معما» یا «تشکیک» درباره بیخطایی صنع و آفرینش تأکید کرده و هر کدام بر وجود موارد یاد شده دلایلی آوردهاند. در این تحقیق با بررسی و نقد مهمترین آرا و نظریاتی که تاکنون در شرح و تأویل این بیت نوشته شده، چنین نتیجهگیری شده است که شرح ابیات غزلهای حافظ به صورت جداگانه نمیتواند همه مفاهیم موجود در بیت را دارا باشد، بنابراین لازم است برای به دست دادن تفسیری جامع از تک بیتهای موجود در غزلها علاوه بر محور افقی به محور عمودی ابیات نیز پرداخت تا نتیجه از جامعیت لازم برخوردار باشد.