ساخت آغازگرها و نقش آن در شکل‌گیری گفتمان ایدئولوژیک فتوّت‌نامۀ شیخ ابوحفص شهاب‌الدین عمر سهروردی

نوع مقاله : مقالات علمی پژوهشی

نویسندگان
داوود قنبری
نرگس اسکویی
عزیز حجاجی
دانشگاه آزاد اسلامی، بناب
10.2634/Lire.21.85.127
چکیده
در این پژوهش، به منظور تحلیل گفتمانی متن فتوّت‌نامۀ سهروردی و کشف سازوکارهای میان ذهن و زبان نویسنده و بافت فرهنگی-اجتماعی متن و نیز تحلیل مؤلفه‌های اندیشگانی پنهان در آن، به روش‌ زبانشناسان سیستمی-نقشی (نقشگرا)، از تحلیل آغازگرها استفاده شده است؛ زیرا آغازگر به عنوان نقطۀ عزیمت پیام، امکان پردازش پیام متنی را برای گوینده و نیز تعیین جهت‌گیری کنشی و فکری پیام را برای مخاطب فراهم می‌آورد. از تحلیل انواع آغازگرها در این متن، این نتایج به دست آمد: فراوانی آغازگرهای تجربی در این متن، نشانگر غلبۀ کنش ایضاحی و اثباتی در گفتمان مؤلف است که اهدافی چون تشریع نهاد فتوّت، یک‌سویگی بخشیدن به نهادهای اخلاق، عرفان و سیاست و نیز مشروعیت‌بخشی به پایگاه شیعی این نهاد را (تحت حمایت مستقیم خلیفه الناصر لدین الله) تقویت می‌کند. کاهش معنادار آغازگرهای میان‌فردی، نشانگر پایین بودن کنش‌های ارتباطی و تعاملی در متن و مؤید تقویت منظورهای گفتمانی تک‌صدایی و اقتداری موجود در سازه‌های تجربی (تشریعی، مشروعیت‌بخشی و کنش‌های اثباتی و ایضاحی) است. از میان آغازگرهای متنی، عناصر ساختاری به جهت نقشی که در پیوستگی و توسعۀ متن ایفا می‌کنند، پررنگتر از دو نوع دیگر (تداومی و افزودۀ پیوندی) است. در این متن، فراوانی آغاگرهای ساده و بی‌نشان، بیشتر از آغازگرهای مرکب و نشاندار است که تاثیر آن در متن، به شکل سهولت و قاعده‌مندی زبانی و دستوری در عین انسجام متنی در بافت گفتمان ایدئولوژیک متن مشاهده می‌شود.

کلیدواژه‌ها

موضوعات

پژوهشهای ادبی
دوره 21، شماره 85
اردیبهشت 1403
صفحه 127-161