در این پژوهش به بررسی هنجارهای فرهنگی مربوط به محیطزیست در اشعار و قصههای عامۀ بختیاری رایج در استانهای چهارمحال و بختیاری و خوزستان با روش اسنادی و با رویکرد توصیفی-تحلیلی پرداخته و به این پرسشها پاسخ داده میشود که محیطزیست در شکلگیری ادبیات عامۀ بختیاری چه نقشی دارد؛ در این ادبیات، چه هنجارهای فرهنگی (باورها و اعتقاداتی) دربارۀ محیطزیست بازتاب یافته است؟ نتایج پژوهش نشان میدهد که ادبیات عامۀ بختیاری، حیوانی- گیاهی است. در این ادبیات، هنجارهای فرهنگیای در زمینۀ محیطزیست بازنمایی شده است؛ چنانکه برای حفظ نخجیر به عواملی چون سن، جنس و زمان شکار، توجه، و برای جلوگیری از قطع درختان به تقدس آنها و نماد زندگی قرار دادنشان پرداخته شده است. البته در کنار هنجارهای فرهنگی مثبت، برخی از باورهای نامناسب مانند نگاه منفی به برخی از حیوانات، گیاهان و درختان وجود دارد که این امر، موجب آسیب رساندن به محیطزیست میشود.