در این پژوهش با فرض این که نظام مردسالاری در دو جامعۀ غربی- ایرانی دیده می شود به روش تحلیلی-تطبیقی در دو رمان «پیاده» اثر «بلقیس سلیمانی» و «شیفتگیها» اثر «خابیرماریاس» به بررسی خشم و خشونت علیه زنان که مهمترین مؤلفۀ این نظام است، میپردازد و خشم و خشونت را در انواع گوناگون آن در این دو رمان جستجو میکند. این پژوهش نشان میدهد که خشونت علیه زنان در ابعاد گوناگون در این دو رمان دیده میشود و کنش شخصیتهای محوری در برابر این خشونت در هر دو رمان نسبتاً یکسان است.