ردپای غلو در شعر آیینی شاعران فارسی سرا (از سدۀ ششم تا معاصر با تأکید بر شاعران کاشانی)

نوع مقاله : پژوهشی اصیل

نویسندگان
دانشگاه کاشان
چکیده
نگارندگان در این پژوهش کوشیده­اند ضمن شناسایی انواع غلو و بررسی و تحلیل آن در شعر آیینی، دلایل ورود و گسترش آن را در این گونۀ ادبی بررسی کرده تا بتوانند شاعران و سخن‌سرایان را از افتادن در چنین دامی نجات دهند. جامعۀ هدف ما در این پژوهش، منتخبی از شاعران آیینی است که اینگونه آسیب ها در اشعارشان جلوۀ بیشتری داشته است؛ اتصاف صفات و اسماء ویژه خداوند به ائمه علیهم السلام و جعل داستان های اساطیری و افراط در امیدوار ساختن مردم به شفاعت آن بزرگان، نمونه هایی از آسیب های محتوایی است که در این پژوهش سعی شده تا با روش تحلیلی-توصیفی، بدان پرداخته شود.

کلیدواژه‌ها

موضوعات