نویسندگان در این مقاله به رمزگشایی نشانه‌های ارتباط غیرکلامی در سه راه نشانه‌های دیداری (70 نشانه)، نشانه‌های آوایی (22 نشانه) و نشانه‌های مربوط به فاصله بدنی (12 نشانه) پرداخته، و نشان داده‌اند که چگونه نصرالله منشی با کاربرد آگاهانه از زبان بدن -حتی برخی حالات و حرکات حیوانات- زمینه افزایش ظرفیت نمایشی قصّه‌ها و ملموستر ساختن آنها فراهم آورده است. در این تحلیل نشان داده شده است که رمزگان زبان بدن در کلیله و دمنه صرفاً خاستگاه ارادی و اختیاری ندارد، بلکه برخی از این حالات مانند حالات پیشانی بیشتر جنبه وراثتی و غیرارادی دارد. افزون بر این در این رمزگشایی نشان داده شد که بهره‌گیری از رمزگان ارتباط غیرکلامی در کتاب کلیله و دمنه نه تنها از حالات و هیجاناتِ شخصیتها پرده برداشته، بلکه به‌عنوان عنصری اصلی به وقوع برخی از حوادث اصلی در حکایات منجر شده است.
پژوهشهای ادبی