صوفیّه و عارفان اهل تسنّن از قرن سوم هجری به بعد تا امروز به موضوع ولایت پرداخته‌اند و هر دو گروه شیعیان و عرفا در آثار و کلمات خود از انسان کامل، ولایت، رابطه ولایت و نبوّت، لزوم وجود ولیّ و قطب و حجّت در هر زمان در میان مردم برای استمرار حیات، ختم ولایت و مراتب و اصناف اولیا سخن گفته‌اند.
نگارنده در این مقاله کوشیده است تا ضمن تبیین موضوع ولایت و مباحث مرتبط با آن، همانندیها و تفاوتهای نگرش دو گروه را در این موضوع با استناد به منابع معتبر بررسی کرده، میزان تأثیرپذیری هر یک از دیگری را نشان دهد.
پژوهشهای ادبی