مصیبتنامه طولانیترین و به قولی آخرین مثنوی از مثنویهای سهگانه داستانی عطار است. روایت سفر سالک فکرت در این مثنوی با داشتن ویژگیهای خاص روایی و با داشتن شاکلهای که از عرفان و آموزههای عرفانی نشأت گرفته است، امکان مطالعه روایتشناسانه را دارد. در این مقاله روایت سفر سالک از دیدگاه تزوتان تودوروف مورد مطالعه قرار میگیرد. از میان نمودهای سهگانهای که تودوروف برای مطالعه روایت پیشنهاد میکند، نمود کلامی برای مطالعه این روایت در نظر گرفته شده است. بررسی چهار عنصر وجه، زمان، دید و لحن در این نمود، نشاندهنده برتری وجه گزاره اخباری در روایت، برابری زمان و روایت در بخش وسیعی از ماجرا و بسامد زیاد روایت تک‌محور در حوزه زمان، زاویه دید بیرونی در حوزه دید، و توجه خاص راوی به «او»ی سالک در وهله نخست و «تو»ی مخاطب در وهله دوم در زمینه لحن است.
جواهری,سپیده , نیک منش,دکتر مهدی و پناهی,دکتر مهین . (1393). بررسی نمود کلامی روایت در مصیبتنامه عطار نیشابوری براساس نظریه تودوروف. پژوهشهای ادبی, 11(45), 81-102.
MLA
جواهری,سپیده , , نیک منش,دکتر مهدی , و پناهی,دکتر مهین . "بررسی نمود کلامی روایت در مصیبتنامه عطار نیشابوری براساس نظریه تودوروف", پژوهشهای ادبی, 11, 45, 1393, 81-102.
HARVARD
جواهری سپیده, نیک منش دکتر مهدی, پناهی دکتر مهین. (1393). 'بررسی نمود کلامی روایت در مصیبتنامه عطار نیشابوری براساس نظریه تودوروف', پژوهشهای ادبی, 11(45), pp. 81-102.
CHICAGO
سپیده جواهری, دکتر مهدی نیک منش و دکتر مهین پناهی, "بررسی نمود کلامی روایت در مصیبتنامه عطار نیشابوری براساس نظریه تودوروف," پژوهشهای ادبی, 11 45 (1393): 81-102,
VANCOUVER
جواهری سپیده, نیک منش دکتر مهدی, پناهی دکتر مهین. بررسی نمود کلامی روایت در مصیبتنامه عطار نیشابوری براساس نظریه تودوروف. پژوهشهای ادبی, 1393; 11(45): 81-102.
پژوهشهای ادبی