نگاهی به کاربرد نقد زن‌محور در پژوهشهای ادبی

نوع مقاله : مقالات علمی پژوهشی

نویسندگان
دانشگاه ولی عصر(عج) رفسنجان
چکیده
این مقاله با نگاهی بر پژوهشهای ادبی از سال 1313تا1391، که به هر نحو و یا دیدگاهی، زن را محور اصلی خود قرار داده‌اند ضمن اینکه چگونگی و بسامد آنها را نشان می‌‌دهد، تکرارها، غیابها و جاهای خالی و بررسی‌نشده را نیز مشخص می‌‌کند. همچنین تلاش شده است نمودارها و جدولها خوانش و تحلیل شود. بررسی پژوهشها سیر صعودی آنها را نشان می‌‌دهد. پژوهشگران زن بیش از مردان در پی بررسی و تحلیل زن در ادبیات ایران بوده‌اند، همچنین آمار بیانگر این است که در حوزه آثار کلاسیک نظم بر شاهنامه بیشترین میزان پژوهش انجام گرفته است. همچنین خلأ پژوهش زن‌محور به طور علمی در مورد شعر کلاسیک زنان (رابعه و مهستی گنجه‌ای) به چشم می‌‌خورد. بین متون نثر، هزارویکشب بیشترین میزان پژوهش را به خود اختصاص داده، همچنین حوزه‌ ادبیات داستانی برای پژوهش زن‌محور بیشترین استقبال را داشته است. سیمین دانشور به عنوان اولین نویسنده‌ زن ایرانی بیشترین پژوهشها را در این بخش به خود اختصاص داده است. در شعر معاصر خلأ پژوهشی که در مورد شعر زنان کلاسیک بود، احساس نمی‌شود و بیشتر شعرهای زنان معاصر مشهور، مورد نقد و بررسی قرار گرفته و شعر پروین به عنوان پیونددهنده شعر کلاسیک و معاصر بیشترین آمار را داشته است.


کلیدواژه‌ها

موضوعات