این نوشته مبحث مجاز را از دیدگاه بلاغیون و معنی‌شناسان بررسی می‌کند و سپس ضمن توضیح نظریه شعری یاکوبسن و تعریف او از قطب مجازی زبان، می‌کوشد تا چگونگی سازوکار این پدیده را در اشعار شاعران مدیحه‌پرداز توضیح دهد. به این منظور شعر منوچهری را به عنوان بهترین نماینده سبک نیمه اول قرن پنجم هجری از نظر تصاویر شعری، مورد دقت نظر قرار می‌دهد؛ عملکرد دو محور ترکیب و انتخاب را در ابیاتی از شعر او بررسی می‌کند و نشان می‌دهد که چگونه کارکرد این دو محور بر قطب مجازی زبان، مدلول را از نظام زبان به مصداق موجود در جهان خارج از زبان نزدیکتر می‌کند. تمامی این فرایندها شعری را پدید می‌آورد که به رغم بهره‌گیری از آرایه‌ها و زیباییهای هنری از لحاظ زبانی هر چه بیشتر به زبان ارجاعی نزدیک و همواره معنی‌اندیش است.
طالبیان,دکتر یحیی و حسینی سروری,نجمه . (1387). مدایح سبک خراسانی و گرایش به قطب مجازی زبان با استناد به شعر منوچهری. پژوهشهای ادبی, 5(21), 113-132.
MLA
طالبیان,دکتر یحیی , و حسینی سروری,نجمه . "مدایح سبک خراسانی و گرایش به قطب مجازی زبان با استناد به شعر منوچهری", پژوهشهای ادبی, 5, 21, 1387, 113-132.
HARVARD
طالبیان دکتر یحیی, حسینی سروری نجمه. (1387). 'مدایح سبک خراسانی و گرایش به قطب مجازی زبان با استناد به شعر منوچهری', پژوهشهای ادبی, 5(21), pp. 113-132.
CHICAGO
دکتر یحیی طالبیان و نجمه حسینی سروری, "مدایح سبک خراسانی و گرایش به قطب مجازی زبان با استناد به شعر منوچهری," پژوهشهای ادبی, 5 21 (1387): 113-132,
VANCOUVER
طالبیان دکتر یحیی, حسینی سروری نجمه. مدایح سبک خراسانی و گرایش به قطب مجازی زبان با استناد به شعر منوچهری. پژوهشهای ادبی, 1387; 5(21): 113-132.
پژوهشهای ادبی