هدف این نوشته، نوع‌شناسی روایت «سندبادنامه» با استناد به دیدگاه «تودوروف» درباره «روایتهای اسطوره‌ای» است. براساس نظریه «تودورف» مهمترین ویژگیهای این نوع روایتها عبارتند از: اصل علیت بی‌واسطه، تاکید بر کنش شخصیتهای داستان و فقدان روان‌شناسی. در این نوشته با ذکر شواهدی از «سندبادنامه» و تطبیق آنها با ویژگیهای، «روایتهای اسطوره‌ای» بر آن بوده‌ایم تا این داستان را در رده روایتهای اسطوره‌ای چون: «هزار و یک شب» و قصه‌های «دکامرون»، جای دهیم. نوع‌شناسی سندبادنامه و قراردادن آن در رده نوع خاص می‌تواند مقدمه‌ای برای بررسیهای بعدی این اثر، و از جمله بررسی ساختاری آن، باشد.
پژوهشهای ادبی