حسین منزوی از شاعرانِ معاصرِ ایران است که در انواع قالبهای شعر کُهن و شعرِ نو فارسی، آثاری از خود به یادگار گذاشته است. از میان آثار وی، غزلهایش، برجستگی ویژه‌ای دارد. این پژوهش به پیوند موسیقی بیرونی (وزن) با محتوا در غزلهای حسین منزوی پرداخته است. وی در بیشتر وزنها، درونمایه‌های متعارف و متناسب با آن وزنها به کار گرفته است، به عبارت دیگر برای محتوایِ وصلِ یار و بازتابِ شور و حال از وزنهای طرب‌انگیز و برای درونمایه‌های غم، شکایت، جدایی و... از وزنهای جویباری و ملایم یاری جسته است. همچنین منزوی برای رسیدن به مقصود و ایجاد هماهنگی میان وزن و محتوا، از واژه‌ها، هجاها ،سکته‌های عروضی، اختیارات وزنی، قافیه وردیف‌های مناسب بهره گرفته است. گاهی نیز برای وزنهای شاد و هیجان آور، درونمایه‌های پند و اندرز، غم، شکایت و... را برگزیده است که این موارد نادر در این پژوهش مورد نظر نیست.
پژوهشهای ادبی