این پژوهش با هدف تحلیل چنددیدگاهی ادبی، هنری و روانشناختی-اجتماعی حکایتهای کتاب جوامع‌الحکایات عوفی، نویسندۀ قرن هفتم ه.ق. انجام شده است. توجه به تحلیل این حکایات از ابعاد چندگانه از ویژگی واقعگرا و گستره وسیع موضوعی آنها در کنار برخورداری از هنر ادبی مایه می‌گیرد و از این رو، منبع نادر و ارزشمندی از ادبیات کهن در باب چنین پژوهشی را فراهم می‌آورد؛ بدین منظور، ابتدا ویژگیهای هنری و ادبی این حکایتها در ابعاد چندگانه مکاتب ادبی، گفتمان در سطوح شناختی، عاطفی، زیبایی‌شناختی، پدیدارشناختی ... بررسی شده است؛ سپس به تحلیل آنها در باب زنان و تبیین روانی و اجتماعی شخصیت آنان از دو بُعد رفتار بین زنان و مردان و توانایی اقناعی پرداخته شده است. بر اساس نتایج، حتی در مقام ستایش زن، تفکر فرودستی و وابستگی روانی و اجتماعی زن در مقایسه با مرد مشهود است که در قالب پارسایی جبرگرایانه و مردمحور، عفت ریاضت‌جویانه، خردورزی دیگرخواهانه و انکار عواطف و احساسات در حکایات بیان شده است.
پژوهشهای ادبی