ارزیابی توانایی «نوشتن» دانش‌آموختگان نظام متوسطه کشور (مطالعۀ موردی شهر تهران)// دکتر مریم دانشگر؛ دکتر ابوالقاسم غیاثی زارج؛ اشرقی؛ علی اصغر حائری؛ سحر محمدی

نویسندگان
1 استادیار فرهنگستان زبان و ادب فارسی
2 استادیار زبان و ادبیات فارسی دانشگاه بین‌المللی امام خمینی (ره)
3 دانشجوی دکتری زبان و ادبیات فارسی دانشگاه تهران
4 کارشناس ارشد آمار، مدرس جهاد دانشگاهی دانشگاه تهران
5 کارشناس ارشد طراحی صنعتی، دانشگاه الزهرا
چکیده
در این مطالعه تواناییِ نوشتن به‌عنوان معیار تسلط بر زبان در پایان دورۀ تحصیلات متوسطه و آمادگی برای ورود به دانشگاه، مورد بررسی و ارزیابی قرار گرفته است. هدف پژوهش، ارزیابی سطح مهارت نوشتاری دانش‌آموختگان نظام متوسطه و ابزار پژوهش پرسشنامۀ نظرسنجی و آزمون استانداردشده است. در آزمون مهارت‌سنجی نوشتن، که پایایی و روایی آن تأیید شد، 400 دانش‌آموخته از مدارس شهر تهران شرکت کردند. ویژگیهای موردنظر در سنجش مهارت دانش‌آموختگان براساس اهداف آموزش و پرورش در راهنمای برنامۀ درسی و کتابهای درسی تنظیم شده و مهارتهای املا، دستور کاربردی، خلاصه‌نویسی و توانایی نوشتن انشای آزمون‌دهندگان مورد بررسی قرار گرفته است. معیار نمره براساس روال معمول آموزش و پرورش، 12 (از 20) منظور شده و پایین‌ترین سطحِ دانش‌آموختگی، کسب کمینه‌نمره 12 معادل شصت‌درصد نمرۀ کل، بوده است.

نتایج کلی تحقیق با توجه به هدفهای آموزشیِ مهارتِ نوشتن در برنامه‌های رسمی و اسناد بالادستی، نشان می‌دهد که عموم دانش‌آموختگان مهارتهای نوشتاری لازم و معیار را دریافت نکرده و به سطح تسلط و دانش‌آموختگی دست نیافته‌اند. بهترین وضعیت در این ارزیابی به مهارت «املا» مربوط بوده است که حدود نیمی از دانش‌آموختگان قادر به کسب حداقل نمره در آن شده‌اند. نامطلوبترین وضعیت نیز به «خلاصه‌نویسی» مربوط است که فقط 13 درصد آزمون‌دهندگان نمرۀ متوسط در آن را کسب کرده‌اند.

کلیدواژه‌ها

موضوعات