صدرالدین عینی و بیدل دهلوی

یکی از جریانهای عظیم ادبی و اجتماعی فرهنگ و تمدن ایران، که نزدیک به یک و نیم قرن،

یعنی از اواخر قرن دوازدهم تا ابتدای قرن چهاردهم هجری قمری، بخش بزرگی از جهان

ایرانی را در ماوراء النّهر تحت نفوذ خود قرارداده بود، بیدل گرایی و رسوخ افکار و آثار، شکل

1721 م ) شاعر - 1133 ه .ق/ 1644 - بیان و اسلوب گفتار میرزا عبدالقادر بیدل دهلوی ( 1054

جغتایی نژادِ فارسی گوی هندوستان بود.

1954 م ) بنیانگذار ادبیات نوین تاجیک، نقش بسیار مهمی در - صدرالدین عینی ( 1878

معرفی این جریان بزرگ و تأثیرگذار ادبی و اجتماعی داشته است . در این مقاله، چشم انداز

روشنی از وضعیت این جریان با تکیه بر آثار عینی در ماوراءالنّهر ترسیم، و در شش بخش

تنظیم شده است:

1. پیشگامان و طراحان نظریه بیدل گرایی در ماوراءالنّهر

2. آشنایی عینی با بیدل

3. نخستین تحقیق عینی درباره بیدل

4. عینی و بیدل در نمونه ادبیات تاجیک

5. بررسی و تحلیل کتاب میرزا عبدالقادر بیدل

6. بیدل در یادداشتها