1- دانشگاه اراک ، m-omranpour@Araku.ac.ir
2- دانشگاه اراک
چکیده: (993 مشاهده)
بنابر تقسیمبندی زبانشناسان، زبان فارسی و استونیایی از دو خانواده زبانی متفاوتند؛ اما در این دو زبان ساختها و عناصر متناظر و مشابه بسیاری هست؛ از جمله دو ساخت کهنگرای «دارندگی» و «خوشایندی» در زبان فارسی که در ساختار نحوی و صرفی مشابهت زیادی دارد با دو ساخت متناظر که امروزه در زبان استونیایی به کار میرود. این مقاله پس از توضیح مختصری در باره اجزای سازنده آنها به بررسی و تحلیل تطبیقی این دو ساخت در فارسی و استونیایی میپردازد:
ا- ساخت بیان دارندگی، ساختی که دلالت میکند بر اینکه کسی دارنده چیزی است یا چیزی متعلق به کسی است؛ مانند «مرا کتابی است.» در فارسی و معادل آن در زبان استونیایی، مانند
Mul |
On |
vend. |
I-adess |
be:3sg |
a brother |
on me |
Is |
a brother |
مرا |
است |
برادری |
2- ساخت بیان خوشایندی، ساختی که حاکی است از اینکه کسی، چیزی را دوست دارد یا چیزی خوشایند کسی است؛ مانند «مرا این کتاب خوش آید.» در فارسی و معادل آن در زبان استونیایی؛ مانند
Mulle |
meeldib |
see raamat. |
I-allative |
be pleasant:3sg |
this book |
on(for) me |
is pleasant |
this book |
مرا |
خوش آید |
این کتاب |
نتیجه پژوهش اولا تقویتکننده نظر زبانشناسانی است که معتقد به خانواده زبانهای هند و اورالیک هستند. ثانیا بیانگر این پیشفرض است که دو زبان فارسی و استونیایی از ارتباط یا پیوند بسیار دوری برخوردارند که پژوهشهای مقابلهای دیگر میتواند نفی یا اثبات آن را معین کند.
نوع مقاله:
مقالات علمی پژوهشی |
موضوع مقاله:
زبان و زبان شناسی دریافت: 1400/8/11 | پذیرش: 1401/2/31 | انتشار: 1403/2/10