1- دانشگاه آزاد اسلامی کاشان ، mansooreh.dara@yahoo.com
2- دانشگاه آزاد اسلامی
3- دانشگاه آزاد اسلامی کرج
چکیده: (1423 مشاهده)
این پژوهش بر آن است تا مجموعه داستان کوتاه یوزپلنگانی که با من دویدهاند از بیژن نجدی را برمبنای نقد جامعهشناختی ادبیات و با روش ساختگرایی تکوینی لوسین گلدمن بررسی کند. با توجه به اینکه حوزه پژوهشهای موردنظر، رمان واقعگرای اجتماعی است، مقاله در نظر دارد با روش توصیفی ـ تحلیلی، بهسراغ داستان کوتاه غیررئالیستی برود و توان آن را برای نقد جامعهشناختی بررسی کند. در این روش، ساختارهای کلی اثر ادبی با ساختارهای اجتماعی که اثر در آن تکوین یافته است، در تناظر قرار میگیرد. نتایج نشان میدهد که این شیوۀ ابزارهای لازم تفسیر و تحلیل داستان کوتاه را دارد و بیژن نجدی در کنار ساختن فضای شاعرانه داستانهایش از مسائل اجتماعی غافل نیست و صورت و محتوای اثر او تحتتأثیر ساختارهای جامعه شکل گرفته است. او بهطور غیرمستقیم و از طریق ایجاد دلالتهای ضمنی به آسیبهایی چون هجوم مدرنیته به ایران پساز جنگ و ماشینی شدن جوامع در قرن حاضر پرداخته است.
نوع مقاله:
پژوهشی اصیل (کامل) |
موضوع مقاله:
ادبیات معاصر / داستان / رمان دریافت: 1399/4/11 | پذیرش: 1399/11/29 | انتشار: 1399/2/31