جستجو در:
دوره 7، شماره 26 - ( 1388 )
جلد 7 شماره 26 صفحات 148-131 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
A Review of the Arabic Verses and Phrases in Divan Dehkhoda. LIRE 2010; 7 (26) :131-148
URL: http://lire.modares.ac.ir/article-41-37970-fa.html
URL: http://lire.modares.ac.ir/article-41-37970-fa.html
کمال جو دکتر مصطفی، پورشبانان علیرضا. نگاهی به ابیات و عبارات عربی دیوان دهخدا. پژوهش‌های ادبی. 1388; 7 (26) :131-148
1- دانشگاه مازندران
چکیده: (2046 مشاهده)
شعر دوران مشروطه، شعری با مفاهیم و طرحهای تازه است که با رویکردهای انتقادی، سیاسی و اجتماعی تا حد زیادی مردمی شده و مخاطبان فراوانی یافته است؛ امّا به لحاظ روساخت و شکل، همچنان همانندیهای زیادی با شعر دوران کلاسیک دارد که یکی از وجوه آن استفاده از زبان عربی در اشعار این دوران است. دهخدا نیز یکی از شاعران دوران مشروطه است که به نظر می‌رسد عربی‌مآبی به عنوان یک ویژگی عمده، شعر او را در شکل و ساختار به شعر گذشتگان شبیه کرده است. بسامد فراوان کلمات، عبارات، مصرعها و ابیات عربی یکی از دلایل مهم چنین شباهتی است. در این مقاله سعی می‌شود با دسته‌بندی موضوعی اشعار دیوان دهخدا، که در آنها لغات و عبارات و ابیات عربی به کار رفته، نوع استفاده دهخدا از زبان عربی مورد بررسی قرار گیرد و مشخص شود این عربی‌مآبی تا چه اندازه با مضامین و اندیشه جدید در شعر دوران مشروطه هماهنگ است و تا چه حدی تحت تأثیر اندیشه و شعر دوران گذشته قرار دارد.
نوع مقاله: مقالات علمی پژوهشی |
موضوع مقاله:
نسخه شناسی
دریافت: 1398/8/11 | پذیرش: 1398/8/11 | انتشار: 1398/8/11
دریافت: 1398/8/11 | پذیرش: 1398/8/11 | انتشار: 1398/8/11
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |