جستجو در:
دوره 6، شماره 25 - ( 1388 )
جلد 6 شماره 25 صفحات 173-157 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Combinational Potential of Demonstrative Pronouns and Their Role in Farsi. LIRE 2009; 6 (25) :157-173
URL: http://lire.modares.ac.ir/article-41-37663-fa.html
URL: http://lire.modares.ac.ir/article-41-37663-fa.html
وفایی دکتر عباسعلی. ظرفیت ترکیبی ضمایر اشاره و نقش آنها در زبان فارسی. پژوهش‌های ادبی. 1388; 6 (25) :157-173
دانشگاه علامه طباطبایی
چکیده: (2375 مشاهده)
شیوه مرسوم ساخت واژگان ترکیبی در زبان فارسی، ترکیب‌سازی از پایه واژه‌ها یا تکواژه‌های آزاد فعلی یا غیر فعلی است. تمام مقوله‌های هفتگانه زبان فارسی ظرفیت ترکیب‌سازی فراوانی دارند. درباره ترکیب‌سازی برخی از مقوله‌های زبان فارسی همانند فعل و اسم و صفت تاکنون مطالب فراوانی نوشته شده ؛ اما درباره دیگر مقوله‌ها تحقیقات کمتری صورت گرفته است. بررسی واژه‌هایی که از ترکیب ضمیر، حرف، شبه‌جمله به دست آمده است ضمن برخورداری از اهمیت تحقیق، امکان ترکیب‌سازی این مقوله‌های زبان را نیز آشکار می‌سازد. این مقاله بر آن است که از میان ضمایر زبان فارسی به اهمیت و ظرفیت ترکیب‌سازی ضمایر اشاره در زبان فارسی بپردازد و با توصیف نمونه‌هایی از نثر فارسی امروز، نوع و نقش آنها را تبیین کند.
واژه‌های کلیدی: کلیدواژه‌ها: ترکیب در زبان فارسی، ضمیر اشاره، کلمه مرکب قید، حرف در زبان فارسی، دستور زبان فارسی.
نوع مقاله: مقالات علمی پژوهشی |
موضوع مقاله:
زبان فارسی
دریافت: 1398/8/1 | پذیرش: 1398/8/1 | انتشار: 1398/8/1
دریافت: 1398/8/1 | پذیرش: 1398/8/1 | انتشار: 1398/8/1
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |