دوره 3، شماره 12 - ( 1385 )                   جلد 3 شماره 12 صفحات 122-99 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

A Study on the Structure of Saqiname (Drinking Song) Putting the Two Models of Classic and Modern. LIRE 2006; 3 (12) :99-122
URL: http://lire.modares.ac.ir/article-41-37336-fa.html
جوکار دکتر منوچهر. ملاحظاتی در ساختار ساقی نامه با تأکیدبر دو نمونۀ گذشته و معاصر. پژوهش‌های ادبی. 1385; 3 (12) :99-122

URL: http://lire.modares.ac.ir/article-41-37336-fa.html


دانشگاه شهید چمران هواز
چکیده:   (2753 مشاهده)
ساقی‌نامه و مغنی‌نامه را در یک نگاه کلی می‌توان «شعر میخانه‌ای» گفت، به ویژه از قرن نهم تا دوازدهم هجری از « ژانر»های پرطرفدار شعر فارسی بوده و نمونۀ کامل و مفصل آن بیشتر در قابل مثنوی بحر متقارب سروده شده است. این نوع شعر امکان خوبی به شاعر می‌داده است تا به بهانۀ می و میخانه و مستی، فارغ از محدودیتها و ممنوعیتها ، ناگفتنیهای روزگار خود را در قالب نکوهش روزگار و اهل آن برزبان آورده و ای بسا یاد کرد او از می و میخانه و ساقی، بهانه‌ای بوده برای اعتراض و انتقاد از آنچه او نمی‌خواهد و ناروا می‌پندارد! از این منظر، ساقی‌نامه شعری اجتماعی، آرمانخواهانه و بلکه شورشگرانه است.
در این مقاله، ابتدا به تعریف و بررسی ساختار و ویژگیها و زمینۀ سرایش این نوع شعر پرداخته می‌شود و سپس در ادامه با اشاره به سابقۀ آن در شعر فارسی، یک نمونۀ پیشین از ظهوری ترشیزی ( به جهت تفصیل و ساختار کامل آن) با یک نمونۀ معاصر از هوشنگ ابتهاج بررسی و مقایسه خواهد شد.
 
 
متن کامل [PDF 195 kb]   (1862 دریافت)    
نوع مقاله: مقالات علمی پژوهشی | موضوع مقاله: ادبیات کلاسیک
دریافت: 1398/7/21 | پذیرش: 1398/7/21 | انتشار: 1398/7/21

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.