جستجو در:
دوره 3، شماره 9 - ( 1384 )
جلد 3 شماره 9 صفحات 110-93 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Tawil and its types in Mathnavi-e- Ma’navi. LIRE 2006; 3 (9) :93-110
URL: http://lire.modares.ac.ir/article-41-37304-fa.html
URL: http://lire.modares.ac.ir/article-41-37304-fa.html
روحانی دکتر رضا. تأویل و انواع آن در مثنوی معنوی. پژوهش‌های ادبی. 1384; 3 (9) :93-110
دانشگاه کاشان
چکیده: (2474 مشاهده)
کتاب شریف مثنوی معنوی، به علت اشتمال گسترده آن بر وحی و سخنان انبیا و اولیا و همچنین شرح و تأویل آنها برای همطبقات، به مجموعهای از معارف ناب و کمنظیر مبدل گشته است. این تأویل و تفسیرها که بیشتر جنبه اخلاقی – عرفانی دارند، مثنوی را رنگی معنوی بخشیده و آن را به کتابهای تفسیری عارفان از جمله حقایق التفسیر، کشفالاسرار، لطایف الاشارات و . . . مانند کرده است. با این حال، مولانا در مثنوی از مذمتکنندگان تأویل و اهل تأویل نیز به حساب میآید و شاید این تأویل ستیزی در ظاهر امر، چشمگیرتر و در عین حال عجیبتر به نظر آید؛ نویسنده برای تبیین این امر و حل این تناقض، کوشیده است ضمن دستهبندی تأویل از نظرگاه مولوی به تأویلات مذموم و تأویلات ممدوح، هر کدام را با نمونههایی در اشعار آن جناب مشخص کند. مقدم بر این مباحث نیز، به نکاتی کلی درباره تأویل در مثنوی اشاره شده و برخی تعریفات لغوی و اصطلاحی تأویل، از آثار لغوی و تفسیری، ذکر شده است. مخلص کلام آنکه با توجه به مطالب این گفتار، ثابت میشود که درستی و نادرستی تأویل، یا خوبی و بدی آن از دیدگاه مولانا نسبی است و به نوع تأویل، شخص تأویلگر و اهداف و انگیزههای او از تأویل متن بازمیگردد.
نوع مقاله: مقالات علمی پژوهشی |
موضوع مقاله:
ادبیات کلاسیک
دریافت: 1398/7/21 | پذیرش: 1398/7/21 | انتشار: 1398/7/21
دریافت: 1398/7/21 | پذیرش: 1398/7/21 | انتشار: 1398/7/21
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |