دانشگاه اراک
چکیده: (4376 مشاهده)
هدف این مقاله ، بررسی و تحلیل قافیه در اشعار نیمایی شفیعی کدکنی است. از این رو، اشعار نیمایی 200 صفحه از ابتدای کتاب «هزاره دوم آهوی کوهی»، که شامل دفترهای «مرثیههای سرو کاشمر» و «خطی ز دلتنگی» و بخشی از دفتر «غزل برای گل آفتابگردان» است، در محورهای گوناگون قافیهآرایی بررسی میشود.
شفیعی به ویژگیهای اعجازگونه قافیه آگاه است و از انواع امکانات قافیهآرایی برای ایجاد موسیقی، پیوند بین پارههای کلام، القای معانی و مقاصد دیگر در جهت رستاخیز واژهها بهره برده است. قافیه در شعر شفیعی از دیدگاههای گوناگونی قابل بررسی است. جلوههایی از قافیه که در مقاله، مورد بحث قرار گرفته عبارت است از انواع قافیهآرایی(مانند قافیهآرایی مسمطگونه، ترجیعگونه، غزلگونه و تلفیقی)، قافیه درونی، مضاعف، ذوقافیتین و... . بخش عمده زیباشناسی قافیه در شعر شفیعی بر قافیههایی مبتنی است که شاعر در آرایش آنها ابتکاری از خود نشان داده و قافیههایی ساخته که متضمن لطافت و ابداع است؛ مانند قافیههای التزامی، متوازی، متوازن، متجانس و تلقینی. نتیجه بحث گویای این است که از بین انواع قافیههای هنری، توجه شاعر بیشتر به قافیههای متوازن معطوف است.
نوع مقاله:
مقالات علمی پژوهشی |
موضوع مقاله:
زیبا شناختی شعر دریافت: 1398/7/17 | پذیرش: 1398/7/17 | انتشار: 1398/7/17