دوره 20، شماره 81 - ( 1402 )                   جلد 20 شماره 81 صفحات 176-145 | برگشت به فهرست نسخه ها


XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Fathollahi S, Zabihnia Emran A, Poshtdar A M. The Study of Shahrnush Parsipour’s “Touba and The Meaning of the Night” on the Basis of Erving Goffman’s Theory of Stigma. LIRE 2023; 20 (81) :145-176
URL: http://lire.modares.ac.ir/article-41-66345-fa.html
فتح الهی سیمین، ذبیح نیا آسیه، پشت دار علی محمد. بررسی رمان طوبا و معنای شب از شهرنوش پارسی‌پور بر اساس نظریه داغ ننگ اروینگ گافمن. پژوهش‌های ادبی. 1402; 20 (81) :145-176

URL: http://lire.modares.ac.ir/article-41-66345-fa.html


1- دانشگاه پیام نور، تهران ، sfath@student.pnu.ac.ir
2- دانشگاه پیام نور تهران
چکیده:   (450 مشاهده)
این مقاله به بررسی رمان طوبا و معنای شب نوشته شهرنوش پارسی‏پور (1368) در چارچوب نظریه داغ ‏ننگ؛ چاره اندیشی برای هویت ضایع‏شده (اروینگ گافمن، 1963( می‏پردازد. در نظریه گافمن روابط افراد در زندگی روزانه از اهمیت ویژه‏ای برخوردار است. در این رمان، که روایتگر زندگی طوبا از اواخر دوره قاجار تا دوره پهلوی است به روابط میان شخصیت‏ها از نگاه گافمن پرداخته می‏شود. پژوهش با رویکرد توصیفی‏-تحلیلی انسانشناسانه تلاش خواهد‏ کرد به این پرسش اصلی پاسخ دهد که کدام مضمون داغ ننگ گافمن در این رمان کرد بیشتری دارد. براساس نتایج تحقیق، مهمترین داغ ‏ننگ و برچسب‏زنیها در رمان طوبا و معنای شب، احساس بی‏‏هویتی یا هویت‏باختگی، انزجار، طرد‏شدگی،‏ جریان‏ستیزی، دگراندیشی اجتماعی و ‏شک در باورداشت شخصیت طوباست که اغلب بنمایه‏های روانی و فرهنگی دارد. داغ بی‏اعتباری،‏ دودلی،‏ احساس شومی سرنوشت، ناامنی،‏ وسواس و عقده حقارت و در پی آن، بر‏انگیختگی حس کین‏توزی و انتقام است که بیش از هر چیز دیگر طوبا یعنی راوی داستان را در‏بر‏می‌گیرد.
متن کامل [PDF 670 kb]   (257 دریافت)    
نوع مقاله: مقالات علمی پژوهشی | موضوع مقاله: ادبیات معاصر / داستان / رمان
دریافت: 1400/4/5 | پذیرش: 1400/11/9 | انتشار: 1402/6/10

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.