1- دانشگاه تربیت مدرس ، abasiz@modares.ac.ir
2- دانشگاه علامه طباطبایی
3- دانشگاه تهران
چکیده: (1713 مشاهده)
هدف از این پژوهش، بررسی و مقایسه میزان آشنایی آموزگاران دوره ابتدایی با سند برنامهدرسی ملی در تهران و خوزستان و بررسی نظر آنان درزمینه محتوای سند ملی برنامهدرسی، تأثیر منابع آموشی به زبان فارسی در مناطق عرب نشین بر آموزش و مشکلات و چالشهای آموزگاران ابتدایی در این مورد و فعالیتهای کلاسی آنان است. دادههای پژوهش با استفاده از پرسشنامه محققساخته و پرسشنامه برگرفته از تحقیقات مشابه بهصورت میدانی گردآوری شد. 160 آموزگار کلاس اول ابتدایی خانم و آقا در تهران و خوزستان در پژوهش همکاری کردند. تحلیل توصیفی دادهها براساس آزمونهای مختلف آماری انجام شد. مقایسه میانگین نمره گویههای شاخص اطلاع از برنامهدرسی ملی در آموزگاران تهران و خوزستان نشان داد، هرچند آموزگاران تهران و خوزستان از سند ملی برنامهدرسی و محتوای آن اطلاعات و اگاهی کافی ندارند در مقایسه دو گروه مشخص شد آموزگاران تهران نسبتبه آموزگاران استان خوزستان آشنایی بیشتری با سند برنامهدرسی ملی و محتوای آن دارند. همچنین نتایج مقایسه مدرسان درباره محتوای سند برنامهدرسی ملی ارائهشد. براساس یافتههای این مطالعه، آموزگاران ابتدایی خوزستان تأثیر محتوای زبان فارسی را بر آموزش نامطلوب ارزیابی کردند و سطح مهارت زبان فارسی آموزگاران و دانشآموزان را برای انتقال دانش و تدریس ناکافی دانستند و تأثیر زبان فارسی را بر آموزش و مشکلات در آموزگاران خوزستان بیش از حد متوسط ارزیابی کردند. از نظر آموزگاران خوزستان، کتابهای زبان فارسی نهتنها کارآمد نیست، بلکه به مشکلات آموزشی آنها میافزاید و آنان فعالیتهای گوناگونی برای رفع این چالش در کلاس انجام میدهند.
نوع مقاله:
پژوهشی اصیل |
موضوع مقاله:
زبان فارسی دریافت: 1400/1/30 | پذیرش: 1400/4/26 | انتشار: 1401/6/30