1- دانشگاه خوارزمی ، sarli@khu.ac.ir
2- دانشگاه خوارزمی
چکیده: (3960 مشاهده)
نگارندگان این مقاله کوشیدهاند تا با روش تحلیل محتوا (رویکرد تحلیلی– توصیفی) و با رویکردی انتقادی، ظرفیتهای شعری خاقانی را از دیدگاه بلاغت سیاسی و با تاکید بر نظریه قدرت نرم (بهعنوان وجه دوم قدرت در مقابل قدرت سخت) جوزف نای مورد بررسی دقیق قرار دهند و از این رهگذر بهتبیین نقش و کارکرد فرهنگ و زبان در حوزه معادلات قدرت بپردازند. بر این اساس بهرهگیری هوشمندانه خاقانی از برخی شگردها و شیوههای بلاغی؛ همچون «ماساژ پیام»، «برچسبزدن»، «طنز»، «خشونت نمادین»، «مبالغه و اغراق»، «حذف»، «تکرار و تأکید»، بهاندازه وجه سختتر قدرت و چه بسا تأثیرگذارتر از آن، کارکرد خود را در تعامل و تقابل با نهاد قدرت بخوبی آشکار میسازد.
نوع مقاله:
پژوهشی اصیل (کامل) |
موضوع مقاله:
ادبیات کلاسیک دریافت: 1398/4/4 | پذیرش: 1399/1/23 | انتشار: 1399/1/23