دانشگاه تربیت مدرس
چکیده: (7443 مشاهده)
با اینکه کنش روایتگری از دیرباز مورد توجه بوده است از اواخر قرن بیستم، مباحث دقیقی درباره آن مطرح شد. یکی از این مباحث، کانونیشدگی است که به جایگاه راوی در روایت و رابطۀ بین «دیدن» و «گفتن» در روایت کردن میپردازد. از برجستهترین نظریهپردازان در این زمینه ژرار ژنت فرانسوی است. از سویی، بخشهایی از قرآن، بیان روایتهای داستانی آن هم با اسلوبی هنری و منحصر به فرد است که ظرفیت گسترده روایی- ادبی برای پژوهشهای روایتشناسی دارد؛ لذا در این پژوهش، روایت یوسف در قرآن بر اساس نظریۀ کانونیشدگی ژنت تحلیل و بررسی شده است. نتیجه اینکه اگرچه این روایت با اهداف تعلیمی و هدایتی در قرآن آمده است، تمامی عوامل مدنظر ژنت مانند تنوع در شیوههای کانونیسازی، تنوع در بیان و بازنمایی کنشها و استفاده از کانونیسازهای مختلف در روایت و غیره را دارد.
موضوع مقاله:
نقد ادبی دریافت: 1392/8/12 | پذیرش: 1392/10/12 | انتشار: 1392/12/1