1- دانشگاه شهید مدنی آذربایجان
چکیده: (4169 مشاهده)
در این نوشتار نخست توضیح مختصری دربارۀ روابطِ بین فردی و ویژگیهای حاکم بر آنها و تأثیری که بر زبان دارند، داده میشود؛ سپس گفتارهای دیوانگان با توجّه به رابطۀ آنان با مخاطب در دو بخش مورد بررسی قرار میگیرد. در بخش اوّل با ذکر حکایاتی بیان میشود که چگونه دیوانگان در گفتگو با حاکمان نسبت به رعایت شرایطی که لازمۀ تعامل با آنهاست، بیاعتنا هستند. گفتارهای آنان به دلیل اینکه هیچگونه تناسب و سنخیتی با پایگاه اجتماعی حاکمان ندارد، نوعی «سلبِ ارزش» و «قدرتزدایی» از پادشاهان و صاحبانِ قدرت به شمار میرود. در بخش دوّم سخنان بیباکانۀ دیوانگان با خداوند، که «زبانِ مستقل» و «نشانۀ هویّت و شخصیّتِ» آنها به شمار میرود و بر رابطۀ نزدیک و دوستانۀ آنها با خداوند دلالت دارد، مورد مطالعه قرار میگیرد. بنابراین زبان خاصّ دیوانگان در گفتگو با مخاطب بویژه گفتارهای دوستانۀ آنها با خداوند کاملاً با شخصیّت و عنوانی که دارند، در تناسب است.
نوع مقاله:
مقالات علمی پژوهشی |
موضوع مقاله:
ادبیات کلاسیک دریافت: 1398/8/6 | پذیرش: 1398/8/6 | انتشار: 1398/8/6