دوره 5، شماره 20 - ( 1387 )                   جلد 5 شماره 20 صفحات 60-43 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

The Indian Style and Claimers of its Leadership. LIRE 2008; 5 (20) :43-60
URL: http://lire.modares.ac.ir/article-41-37577-fa.html
غنی پور ملکشاه دکتر احمد، اردشیری لاجیمی سامره، اسماعیلی مراد، امن خانی عیسی، سالاریان زهرا. سبک هندی و مدعیان پیشوایی آن (بررسی میزان و چگونگی تأثیرگذاری شاعران پیشگام سبک هندی بر شکل‌گیری این سبک). پژوهش‌های ادبی. 1387; 5 (20) :43-60

URL: http://lire.modares.ac.ir/article-41-37577-fa.html


1- دانشگاه مازندران
چکیده:   (1900 مشاهده)
یکی از مباحث پیچیده و مبهم در کتابهای تاریخ ادبیات ایران، سرآغاز و چگونگی شکل‌گیری سبک هندی است. مطالعه نظر محققانی که به این مسئله پرداخته‌اند از فراوانی دیدگاه‌های ارائه شده حکایت دارد. برخی محققان این سبک را نتیجه ناگزیر سیر طبیعی شعر فارسی دانسته، برخی دیگر این سبک را در ارتباط با عواملی اجتماعی و محیط شکل‌گیری آن بررسی کرده‌اند. در این میان، پژوهشگرانی هم هستند که ریشه این سبک را نه در ارتباط با عوامل اجتماعی یا محیط شکل‌گیری بلکه در شعر شاعران گذشته جستجو کرده‌اند. این دسته از محققان غالباً از شاعرانی چون خاقانی، حافظ، وحشی بافقی و... به عنوان پایه‌گذار این سبک نام برده‌اند؛ اما نکته حائز اهمیت قبول عام نیافتن نتایج چنین پژوهشهایی است. واقعیت این است که سبکی به گستردگی سبک هندی را نمی‌توان و نباید نشأت گرفته از شعر یک شاعر دانست، بلکه باید از میزان و چگونگی تأثیرگذاری این شاعران بر این سبک سخن گفت و این
 امر نیز تنها به واسطه استفاده از روشی تازه، یعنی تحلیل محتوا انجام شدنی است.
در این مقاله نیز کوشیده شده است تا با تحلیل محتوای شعر چهار شاعر پیشگام سبک هندی یعنی خاقانی، حافظ، وحشی بافقی و بابا فغانی میزان و چگونگی تأثیرگذاری آنان بر شکل‌گیری سبک هندی نشان داده شود.

 
متن کامل [PDF 226 kb]   (1810 دریافت)    
نوع مقاله: مقالات علمی پژوهشی | موضوع مقاله: سبک شناسی
دریافت: 1398/7/29 | پذیرش: 1398/7/29 | انتشار: 1398/7/29

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.