دانشگاه آزاد اسلامی واحد فیروزکوه
چکیده: (2586 مشاهده)
«نفثهالمصدور» را «شهابالدین محمد خُرَنْدِزی نَسَوی» پس از تازش مغولان به ایران و کشته شدن «جلالالدین خوارزم شاه» با نثری شاعرانه مینویسد و در آن به شرح دردها و دربهدریهای خود میپردازد.
این کتاب دارای سبکی سهگانه: ساده، فنی و مصنوع و سرشار از آرایههای درهم پیچیده و چند لایه شعری است. آرایهها و ابزارهای آفرینش شعر را در این کتاب ـ براساس کاربرد و بسامد ـ میتوان به سه گروه تقسیم کرد:
الف: بدیع لفظی: واجآرایی، جناس، سجع، موازنه
ب: بدیع معنوی: ایهام، تناسب (مراعات النظیر) استخدام، تضاد، پارادوکس، تلمیح، ارسالالمثل
پ: بیان: مجاز، تشبیه، استعاره، کنایه
در این مقاله به اجمال برای هر یک از آرایهها، نمونههایی از هر دست آمده است.
نوع مقاله:
مقالات علمی پژوهشی |
موضوع مقاله:
زیبا شناختی شعر دریافت: 1398/7/28 | پذیرش: 1398/7/28 | انتشار: 1398/7/28