1- دانشگاه الزهرا
چکیده: (2376 مشاهده)
اینمقاله درباره یکی از مهمترین و محوریترین شخصیتهای شاهنامه ـ سیاوش ـ است. داستان اندوهناک سرگذشت سیاوش بخش مهمی از شاهنامه را به خود اختصاص داده به گونهای که تأثیر آن بر حوادث و داستانهای بعدی شاهنامه انکار نشدنی است. میتوان به قطع اذعان کرد که زیباترین و گیراترین داستان شاهنامه است که فردوسی براساس اصول تراژدی و داستان نویسی آن را به رشته تحریر درآوردهاست.
در این نوشتار به بررسی نقش آیینها در داستان سیاوش پرداخته شدهاست. ردپای بسیاری از آیینهای کهن در داستان قابل تشخیص است که استاد سخن بخوبی از عهده ادای معنای آن در قالب تراژدی جذاب و ماندگار برآمدهاست؛ آیینهایی که تا به حال نیز در قالب رسوم و سنتهای نوروزی مانند حاجی فیروز و سوگ سیاوش در جامعه جریان دارد. سیاوش نه تنها شخصیتی اساطیری بلکه شخصیتی دینی است که در بسیاری از متون دینی کهن مانند اوستا و بندهشن و ... به وی اشاره شده است.
پژوهش پیش رو سعی میکند در حد امکان به بررسی آیینهای مرتبط با سیاوش: «حاجی فیروز»، «سوگ سیاوش» و ارتباط سیاوش با خدای شهیدشونده نباتی در تمدن بینالنهرین (دموزی) بپردازد.
نوع مقاله:
مقالات علمی پژوهشی |
موضوع مقاله:
تاریخ ادبیات دریافت: 1398/7/24 | پذیرش: 1398/7/24 | انتشار: 1398/7/24