دانشگاه تربیت مدرس
چکیده: (3999 مشاهده)
یکی از جریانهای عظیم ادبی و اجتماعی فرهنگ و تمدن ایران، که نزدیک به یک و نیم قرن،
یعنی از اواخر قرن دوازدهم تا ابتدای قرن چهاردهم هجری قمری، بخش بزرگی از جهان
ایرانی را در ماوراء النّهر تحت نفوذ خود قرارداده بود، بیدل گرایی و رسوخ افکار و آثار، شکل
1721 م ) شاعر - 1133 ه .ق/ 1644 - بیان و اسلوب گفتار میرزا عبدالقادر بیدل دهلوی ( 1054
جغتایی نژادِ فارسی گوی هندوستان بود.
1954 م ) بنیانگذار ادبیات نوین تاجیک، نقش بسیار مهمی در - صدرالدین عینی ( 1878
معرفی این جریان بزرگ و تأثیرگذار ادبی و اجتماعی داشته است . در این مقاله، چشم انداز
روشنی از وضعیت این جریان با تکیه بر آثار عینی در ماوراءالنّهر ترسیم، و در شش بخش
تنظیم شده است:
1. پیشگامان و طراحان نظریه بیدل گرایی در ماوراءالنّهر
2. آشنایی عینی با بیدل
3. نخستین تحقیق عینی درباره بیدل
4. عینی و بیدل در نمونه ادبیات تاجیک
5. بررسی و تحلیل کتاب میرزا عبدالقادر بیدل
6. بیدل در یادداشتها
موضوع مقاله:
ادبیات تطبیقی دریافت: 1383/9/1 | پذیرش: 1383/9/21 | انتشار: 1383/9/30