دوره 18، شماره 71 - ( 1400 )
جلد 18 شماره 71 صفحات 40-9 |
برگشت به فهرست نسخه ها
اعظم حسینی* 
1، حسن ذوالفقاری2 ، غلامحسین غلامحسین زاده2 ، نجمه دری2
1، حسن ذوالفقاری2 ، غلامحسین غلامحسین زاده2 ، نجمه دری2
1- دانشگاه تربیت مدرس ، azho5454@gmail.com
2- دانشگاه تربیت مدرس
2- دانشگاه تربیت مدرس
چکیده: (1977 مشاهده)
یکی از بنمایه‌های داستانی منظومههای عاشقانه "مرگ عشّاق" است. سراینده در این متون هنر خود را به کار می‌گیرد تا مرگ قهرمان را همانند تولّد او، حادثهای به یادماندنی توصیف کند. این تحقیق به روش توصیفی‌تحلیلی به این سؤالات پاسخ می‌دهد که بنمایۀ مرگ عشّاق در منظومههای عاشقانۀ فارسی را چگونه می توان طبقه‌بندی کرد و هر زیرگونۀ آن چه نقشی در روایت داستان ایفا می‌کند. برای این منظور کتاب "یک‌صد منظومۀ عاشقانه فارسی" (ذوالفقاری،1394) مبنای کار قرار گرفت و این نتیجه به دست آمد که سه گونۀ مرگ طبیعی، خودکشی و قتل به همراه زیرگونه‌ها و عللی برای عشّاق اتّفاق افتاده است.
نوع مقاله: پژوهشی اصیل |
موضوع مقاله:
ادبیات کلاسیک
دریافت: 1399/6/15 | پذیرش: 1400/2/2 | انتشار: 1400/4/31
دریافت: 1399/6/15 | پذیرش: 1400/2/2 | انتشار: 1400/4/31
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |