دوره 14، شماره 58 - ( 1396 )
جلد 14 شماره 58 صفحات 29-9 |
برگشت به فهرست نسخه ها
سعید حسام پور 
، لیلا امیری* 1
، لیلا امیری* 1
چکیده: (8742 مشاهده)
این نوشتار بر آن است تا نمادینگی و دیگرسانی پدیدههای شگرف و افسونگرانه شبدیز و گلگون را در خسرو و شیرین نظامی به روش تحقیق کیفی از نوع تحلیلی ـ توصیفی و شیوه متنپژوهی واکاوی کند. نتایج نشان می‌دهد این دو اسب با ظرفیّت سرشار و پایانناپذیر اساطیری، هنری و ادبی تغییر جنسیّت میدهند؛ با استحاله خود در ساختار مرکزی داستان نقشورزند و با هنرنمایی شاعر در حسّاسترین صحنههای این ماجرای پرکشش عشق و عاشقی، مرکب عشقاند. در صحنههایی که عاشق و معشوق با هم رویارو می شوند؛ آنها را تداعی و آینگی می کنند و نیروهایی غیربشری، فراطبیعی و فراتر از هیأت حیوانی اند که به عنوان عنصری مکمّل و تعالی بخش در رسیدن به مقصد عشق پدیدار می شوند.
واژه‌های کلیدی: اسب در منظومه خسرو و شیرین، شبدیز و گلگون در شعر نظامی، نمادینگی اسب در منظومه‌های نظامی، دیگرسانی اسب‌ها در شعر نظامی.
نوع مقاله: پژوهشی اصیل |
موضوع مقاله:
زبان و زبان شناسی
دریافت: 1394/12/16 | پذیرش: 1396/9/5 | انتشار: 1396/12/27
دریافت: 1394/12/16 | پذیرش: 1396/9/5 | انتشار: 1396/12/27
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |